Ψύλλοι & τσιμπούρια στο σπίτι: Πώς θα τα διώξεις πριν είναι αργά!

 Η αλήθεια είναι πως η υιοθεσία ενός σκύλου ή μιας γάτας απαιτεί μεγάλη ευθύνη και κόστος φροντίδας, τα οποία φυσικά επωμίζεται ολόκληρη η οικογένεια.

 Μολονότι ορισμένα προβλήματα υγείας απαιτούν άμεση ιατρική φροντίδα, όπως για παράδειγμα ένα κόψιμο που προκαλεί ακατάσχετη αιμορραγία, υπάρχουν κάποιες καταστάσεις τις οποίες ο κηδεμόνας του ζώου μπορεί να αναλάβει μόνος του στο σπίτι.

 Γνωρίζοντας, λοιπόν, πότε πρέπει να σπεύσετε το κατοικίδιό σας σε μια κλινική, πότε να προγραμματίσετε ένα ραντεβού με τον κτηνίατρο ή πότε να λύσετε ένα πρόβλημα στο σπίτι, θα μπορέσετε να μειώσετε τα περιττά έξοδα και τις μετακινήσεις εκτός σπιτιού.

 Ποια προβλήματα μπορείτε να λύσετε στο σπίτι

 Δύο κοινά προβλήματα που οι ιδιοκτήτες κατοικιδίων μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους στο σπίτι είναι οι ψύλλοι και τα τσιμπούρια. Πάμε, λοιπόν, να τα δούμε ένα ένα.

 Η αντιμετώπιση των ψύλλων

 Σε πολλές περιπτώσεις, η φροντίδα στο σπίτι (συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης) μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη ενός μικρού προβλήματος.

 Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι ο σκύλος ή η γάτα σας προσβάλλεται ξαφνικά από ψύλλους. Το πρώτο βήμα είναι να αφαιρέσετε τους ψύλλους τόσο από το κατοικίδιο ζώο σας, όσο και από το περιβάλλον του.

 Εάν το κατοικίδιό σας απολαμβάνει το νερό, μπορείτε να το κάνετε μπάνιο, χρησιμοποιώντας ένα σαμπουάν κατάλληλο για την προσβολή του σκύλου από παράσιτα.

 Εάν όμως δεν είναι λάτρης του υγρού στοιχείου, μπορείτε να εφαρμόσετε κάποιο σπρέι που θα σκοτώσει τους ενήλικους ψύλλους, αλλά και τα αυγά τους, πριν προλάβουν να εκκολαφθούν.

 Ολοκληρώστε τον καθαρισμό του σπιτιού σας με ένα σπρέι για ψύλλους & κρότωνες ή μια σκόνη χαλιών. 

 Μόλις εξαλείψετε την παρούσα μόλυνση και οι ψύλλοι στο σπίτι είναι πια παρελθόν, το επόμενο βήμα σας είναι η πρόληψη. Εφαρμόστε στο δέρμα του σκύλου μια αμπούλα που θα αποτρέψει κάποια μελλοντική προσβολή από ψύλλους.

 Η αντιμετώπιση των κροτώνων/τσιμπουριών

 Μπορεί οι ψύλλοι να μην είναι τεράστιο πρόβλημα, αλλά αν βρούμε τσιμπούρι σε σκύλο, τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά.

 Όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι ιδιοκτήτες, αυτά τα μικροσκοπικά αραχνοειδή μπορούν να μεταδώσουν μερικές πολύ επικίνδυνες ασθένειες στους τετράποδους φίλους μας.

 Ακόμα κι αν το τσιμπούρι έχει μολύνει το σκύλο σας με τη νόσο του Lyme (βορρελίωση), μια εξέταση αίματος δε θα δώσει θετικό αποτέλεσμα τόσο νωρίς.

 Προς το παρόν, εστιάστε στην αφαίρεση του κρότωνα. Ένα τσιμπούρι πρέπει να μείνει προσκολλημένο στο δέρμα του σκύλου 48 ώρες για να μεταδώσει τη νόσο του Lyme, επομένως, όσο πιο γρήγορα το αφαιρέσετε από το κατοικίδιό σας, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει να εμφανίσει συμπτώματα της νόσου.

 Δείτε πώς μπορείτε να αφαιρέσετε ένα τσιμπούρι από ένα σκύλο ή μια γάτα:

  • Χρησιμοποιώντας ένα τσιμπιδάκι, πιάστε το τσιμπούρι όσο το δυνατόν πιο κοντά στο δέρμα του κατοικιδίου σας.
  • Στη συνέχεια, κρατώντας σταθερά το τσιμπούρι, τραβήξτε το κατευθείαν από το δέρμα του ζώου.
  • Προσπαθήστε να μη στρίψετε ή να συνθλίψετε το τσιμπούρι την ώρα που πάτε να το τραβήξετε, γιατί κάτι τέτοιο μπορεί να χωρίσει το κεφάλι από το σώμα και τελικά να εισχωρήσει μέσα στο δέρμα.
  • Μόλις βγάλετε το τσιμπούρι, ρίξτε το σε ένα χάρτινο ποτήρι, γεμάτο με ισοπροπυλική αλκοόλη, για να το σκοτώσετε.
  • Καθαρίστε το δέρμα του σκύλου ή της γάτας σας με ένα αντισηπτικό διάλυμα.
  • Τέλος, πλύνετε τα χέρια σας σχολαστικά και απολυμάνετε το τσιμπιδάκι με ένα αντισηπτικό διάλυμα.

 Αφού ολοκληρώσετε με επιτυχία την παραπάνω διαδικασία, θα πρέπει να πάρετε προληπτικά μέτρα, για να αποτρέψετε την επανεμφάνισή τους στο κατοικίδιό σας, αλλά και το σπίτι σας.

 Τα αποπαρασιτικά κολάρα είναι η καλύτερη λύση για τα τσιμπούρια των σκύλων, ενώ για τις μαλλιαρές μας φιλενάδες συστήνεται η χρήση αμπούλας κάθε μήνα.

 Η επίσκεψη στον κτηνίατρο

 Η αντιμετώπιση μικρών προβλημάτων στο σπίτι δε σημαίνει ότι πρέπει να αποφεύγονται οι επισκέψεις στον κτηνίατρο. Ιδανικά, πρέπει να πηγαίνετε το σκύλο σας στο γιατρό για ετήσιες εξετάσεις τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.

 Τα ηλικιωμένα κατοικίδια θα πρέπει να επισκέπτονται τον κτηνίατρο συχνότερα — τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο.

 Κατά τη διάρκεια αυτών των επισκέψεων, μη ντραπείτε να ζητήσετε συμβουλές για τα πιο συνηθισμένα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσετε μόνοι στο σπίτι σας.

 Ο κτηνίατρος είναι μια εξαιρετική πηγή πληροφοριών για την υγεία και τη φροντίδα του σκύλου σας, επομένως, μη φοβάστε να κάνετε ερωτήσεις. Μέρος της δουλειάς του γιατρού είναι να εκπαιδεύει τους ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς για την υγεία και την ευημερία τους.

 Επίσης, καλό είναι να γνωρίζετε από πριν την τοποθεσία και τις ώρες λειτουργίας της πλησιέστερης κλινικής ζώων. Ας ελπίσουμε ότι εσείς και το κατοικίδιό σας δε θα αντιμετωπίσετε ποτέ καποιο έκτακτο περιστατικό, αλλά καλό είναι να είστε προετοιμασμένοι.

 Εάν δεν είστε σίγουροι για το εάν μια πάθηση μπορεί να αντιμετωπιστεί στο σπίτι, τηλεφωνήστε στον κτηνίατρό σας για να συζητήσετε μαζί του τις ανησυχίες σας. Μια επίσκεψη από κοντά μπορεί να μην είναι απαραίτητη αυτήν τη στιγμή.

 Ωστόσο, ο κτηνίατρός σας μπορεί να σας καθοδηγήσει για το πότε ένα ραντεβού είναι απαραίτητο. Για παράδειγμα, ορισμένα κατοικίδια ανταποκρίνονται στους ψύλλους, ξύνοντας το σημείο, όπου έχει προκληθεί η μόλυνση. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί να χρειαστούν μια εξέταση και κάποια αντιβιοτικά.

 Επιπλέον, οι περισσότεροι κτηνίατροι συνιστούν τη συχνή εξέταση του σκύλου ή της γάτας για τη νόσο του Lyme. Το πόσο συχνά όμως πρέπει να υποβάλλετε το κατοικίδιό σας σε εξέταση αίματος για αυτήν ή για άλλες ασθένειες που σχετίζονται με τα τσιμπούρια, εξαρτάται και από το πού ζείτε.

 Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα συμπτώματα της νόσου του Lyme σε σκύλους και γάτες. Η ηλικία του ζώου, η κλινική του εικόνα και άλλοι παράγοντες μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη συχνότητα των επισκέψεών σας στον κτηνίατρο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *