Η καθημερινή φροντίδα ενός Standard Schnauzer

 Παρόλο που είναι στοργικό με όσους κερδίζουν την αγάπη του, το Standard Schnauzer προτιμά να υπηρετεί ως φύλακας παρά να βρίσκεται όλη μέρα σε έναν καναπέ. Απλώς δείχνει την αφοσίωσή του, προστατεύοντας την οικογένειά του και παραμένοντας σε εγρήγορση, όταν κάποιος «εισβάλλει» στο σπίτι του, αντί να ξαπλώνει στα πόδια τους.

 Αυτός ο σκύλος έχει ταλέντο στην επίλυση προβλημάτων, επομένως, μπορείτε να τον κρατάτε απασχολούμενο και δαστήριο με παζλ φαγητού, μαθήματα ευκινησίας, περιπάτους στη φύση και εκπαιδευτικά παιχνίδια.

 Ως εργαζόμενος σκύλος, θέλει να έχει καθημερινά μια δουλειά να ολοκληρώσει. Επίσης, θα είναι πιο ευτυχισμένος σε μια περιφραγμένη αυλή ή σε έναν άλλο υπαίθριο χώρο, όπου θα μπορεί να εξερευνεί το περιβάλλον με τις έντονες αισθήσεις του.

 Αξιοποιώντας την αγάπη του για πεζοπορία, θα καταφέρετε να είστε πάντα σε φόρμα και να τον παίρνετε μαζί σας σε ταξίδια, αρκεί όμως να είναι καλά εκπαιδευμένος, για να μην σας τραβολογάει στο δρόμο, προσπαθώντας να κυνηγήσει μια γάτα ή έναν ποδηλάτη.

 Λόγω του δραστήριου χαρακτήρα και του κοφτερού μυαλό του, θα χρειαστεί αρκετή πνευματική ενασχόληση για να είναι ήρεμος και ικανοποιημένος μέσα στο σπίτι. Μαζί με την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, θα αλληλεπιδρά ευχάριστα με παιδιά και άλλα σκυλάκια, κάνοντας πιστούς και ευχάριστους φίλους για μια ζωή!

 Η περιποίηση ενός Standard Schnauzer

 Το τρίχωμα αυτού του σκύλου δεν μαδάει πολύ, αλλά μακραίνει αρκετά γρήγορα. Το τακτικό βούρτσισμα, μαζί με το περιστασιακό κούρεμα, θα το κρατήσουν κομψό και σοφιστικέ, όπως του αρμόζει.

 Όπως όλα τα άλλα σκυλιά, έτσι και αυτός ο τετράποδος φιλαράκος μας χρειάζεται κόψιμο των νυχιών, καθαρισμό των αυτιών και συχνό βούρτσισμα των δοντιών.

 Σε ποια προβλήματα υγείας είναι πιο ευαίσθητο;

 Το Standard Schnauzer έχει διάρκεια ζωής γύρω στα 13 με 16 χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι είναι μια αρκετά υγιής ράτσα σκύλου.

 Καθώς μεγαλώνει, ωστόσο, μπορεί να παρουσιάσει ροπή σε συγκεκριμένα προβλήματα υγείας, όπως: δυσπλασία ισχίου, προβλήματα στα μάτια και σε έναν τύπο καρδιακής νόσου που ονομάζεται διατατική μυοκαρδιοπάθεια.

 Σε περίπτωση που υιοθετήσατε πρόσφατα ένα κουταβάκι από καταφύγιο ζώων ή από ιδιώτη που χάριζε σκυλάκια, καλό είναι να απευθυνθείτε σε έναν κτηνίατρο και να κάνετε όλες τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις για κληρονομικές ασθένειες που μπορεί να παρουσιάσει μελλοντικά το κατοικίδιό σας.

 Η ιστορία της ράτσας

 Η γενεαλογία των Στάνταρ Σνάουτσερ μπορεί να εντοπιστεί στην περίοδο του Μεσαίωνα, όπου εργάζονταν ως φύλακες στη Γερμανία, καθώς το μέγεθος του σώματός τους  τα καθιστούσε ιδανικά για να κυνηγούν παράσιτα σε αγροτικές εκτάσεις και να προστατεύουν τους ιδιοκτήτες τους.

 Το Giant Schnauzer είναι το μεγαλύτερο και τελευταίο ακολουθεί το Miniature Schnauzer, το οποίο ζυγίζει από πεντέμισι έως εννιά κιλά.

 Προτού ο σκύλος μετατραπεί σε οικογενειακό κατοικίδιο, είχε στο ενεργητικό του μια σειρά από διαφορετικά καθήκοντα, συμπεριλαμβανομένου του κυνηγιού τρωκτικών, της φύλαξης των κοπαδιών και της διασφάλισης της προστασίας των ιδιοκτητών του.

 Είχε το τέλειο μέγεθος, καθώς ήταν τόσο μικρό, ώστε να χωράει εύκολα σε ένα καρότσι, αλλά αρκετά μεγάλο για να αναλαμβάνει καθήκοντα φύλαξης.

 Το Standard Schnauzer ήταν αρχικά γνωστό ως wirehaired pinscher, αλλά τελικά του αποδόθηκε η ονομασία schnauzer, λόγω του χαρακτηριστικού τριχωτού ρύγχους του. Κουτάβια της ράτσας έφτασαν στις ΗΠΑ στις αρχές του 1900 από τη Γερμανία και αναγνωρίστηκαν ως ράτσα από τον Αμερικανικό Κυνολογικό Όμιλο το 1904.