Σε γενικές γραμμές, η κοπροφαγία είναι γνωστή ως η πρακτική της κατάποσης κοπράνων από τα σκυλιά.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχει τίποτα πιο αηδιαστικό για έναν ιδιοκτήτη σκύλου από το να βλέπει τον αγαπημένο του τετράποδο φίλο να τρώει τα κόπρανα του ίδιου ή άλλου σκύλου και αμέσως μετά να προσπαθεί να του δώσει φιλάκια στο μάγουλο.
Εάν ανήκετε κι εσείς ανάμεσα σε αυτούς, τότε είναι πολύ πιθανό να αναρωτιέστε γιατί το σκυλί σας κάνει κάτι τόσο αποκρουστικό.
Κι ενώ δε μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις σχετικά με το τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτήν τη συμπεριφορά των σκύλων και γιατί μερικές φορές είναι τόσο δύσκολο να την αναχαιτήσουμε.
Η κοπροφαγία είναι φυσιολογική ή όχι;
Όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, η κατανάλωση των κοπράνων δεν είναι μια ανώμαλη συμπεριφορά για τον αγαπημένο τετράποδο φίλο σας, τουλάχιστον κάτω από ορισμένες συνθήκες.
Οι θηλυκές σκυλίτσες, για παράδειγμα, καταναλώνουν από την φύση τους τα κόπρανα των κουταβιών τους – μάλλον για να κρατήσουν τη φωλιά τους καθαρή.
Η συγκεκριμένη συμπεριφορά παρέχει ένα πολύτιμο όφελος επιβίωσης, καθώς αποτρέπει την ανάπτυξη ανθυγιεινών συνθηκών μέσα στην φωλιά.
Όπως αντιλαμβάνεστε, σε αντίθετη περίπτωση, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να οδηγήσει στην πρόκληση σοβαρών ασθενειών στα νεογέννητα κουτάβια.
Το έμφυτο ένστικτο για την κατανάλωση των περιττωμάτων, το οποίο εμφυτεύεται ως ένστικτο επιβίωσης, αναγκάζει τις θηλάζουσες σκύλες να οδηγούνται σε κάτι τέτοιο.
Την ίδια στιγμή, τα περισσότερα κουτάβια περνούν από ένα αναπτυξιακό στάδιο, κατά τη διάρκεια του οποίου βάζουν στο στόμα τους ό,τι βρουν μπροστά τους. Ναι, αυτό μπορεί να περιλαμβάνει και ακαθαρσίες.
Καθώς περνάει ο καιρός, η πλειονότητα των κουταβιών μαθαίνει τελικά ότι το φαγητό έχει καλύτερη γεύση από τα κόπρανα και αρχίζουν σταδιακά να το προτιμούν για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Βέβαια, δεν αποκλείεται κάποια κουταβάκια να συνεχίσουν να επιδίδονται στην κοπροφαγία για μερικούς μήνες, ακόμη και όταν φτάσουν στην πλήρη ενηλικίωσή τους.
Το καλό είναι πως αν αφήσουμε στην άκρη τις μαμάδες που θηλάζουν, η πλειονότητα των υπόλοιπων ενηλίκων σκύλων φαίνεται να μην έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για την κοπροφαγία.
Πότε η κοπροφαγία αποτελεί πραγματικό πρόβλημα;
Καλώς ή κακώς, υπάρχουν αρκετά κουταβάκια που δεν μαθαίνουν αρκετά γρήγορα ή μπορεί απλώς να έχουν την τάση να συγκρατούν διάφορα αντικείμενα στο στόμα τους ακόμα και όταν ωριμάζουν.
Αυτά είναι που μπορούν άνετα να εκδηλώσουν τάσεις κοπροφαγίας και μετά το πέρας της ανάπτυξής τους.
Τέτοιου είδους «σκληροπυρηνικοί» κοπροφάγοι συνεχίζουν την εν λόγω συμπεριφορά για αρκετό καιρό και αφότου οι υπόλοιποι συνομήλικοί τους έχουν προχωρήσει με τη ζωή τους. Λέγονται αλλιώς και εμμονικοί.
Παρακάτω θα βρείτε μια λίστα με πιθανούς παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτήν την κατάσταση. Μπορούν να λειτουργούν και συνδυαστικά μεταξύ τους, οπότε έχετε τα μάτια σας ανοιχτά!
- Όταν το κουτάβι παρατηρεί τη μαμά του να τρώει κόπρανα και μιμείται τη συμπεριφορά της.
- Μια τροφή υψηλή σε πρωτεΐνες και χαμηλή σε υπολείμματα.
- Το ακανόνιστο πρόγραμμα σίτισης.
- Η ελλιπής ποσότητα τροφής.
- Ένα περιβάλλον διαβίωσης, χωρίς πνευματική διέγερση.
- Η συνεχής πρόσβαση σε κόπρανα και η ευκαιρία κατάποσής τους.
- Η ανεπαρκής προσοχή ή επίβλεψη του σκύλου από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Σκυλοϊστορίες: Πόσες φορές κάνουν την ανάγκη τους τα σκυλιά καθημερινά;
Πώς διαγιγνώσκεται η κοπροφαγία σκύλου;
Δεν έχει σημασία αν φταίει η ίδια η φύση της ή ο ακριβής συνδυασμός παραγόντων που οδηγούν σε αυτήν.
Αυτό που μετράει πραγματικά για τους περισσότερους σκυλογονείς εκεί έξω είναι το γεγονός πως η κοπροφαγία θεωρείται άκρως επίμονη και εκνευριστική συνήθεια εκ μέρους του σκύλου τους.
Βέβαια, υπάρχουν ένα σωρό διαφορετικές μορφές κοπροφαγίας, αλλά ούτε αυτό φαίνεται να έχει σημασία.
Όπως και να’ έχει, κάθε μορφή που μπορεί να προσλάβει συνδέεται άμεσα με διαφορετικές προτιμήσεις και ένστικτα των ίδιων των σκύλων. Έτσι, έχουμε τις εξής παραλλαγές:
- Σκύλοι που τρώνε μόνο τα δικά τους κόπρανα.
- Εκείνοι που δεν έχουν θέμα να καταναλώσουν και τις ακαθαρσίες των άλλων.
- Όσοι το κάνουν μόνο το χειμώνα και ειδικά αν βρουν παγωμένα και στερεά κόπρανα.
- Όσοι προτιμούν τα περιττώματα άλλων ζώων και ειδικά των γατιών.
Ποια είναι η αποτελεσματική αντιμετώπιση της κατάστασης;
Εάν έχετε πέσει κι εσείς θύματα αυτής της ενοχλητικής συμπεριφοράς του σκυλάκου σας, μην το παίρνετε κατάκαρδα. Δεν είστε ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι.
Παρόλα αυτά, καταλαβαίνουμε πως δεν είναι ό,τι καλύτερο για εσάς, ούτε φυσικά για την υγεία του τετράποδου φίλου σας. Για αυτόν το λόγο, λοιπόν, σας προτείνουμε να δοκιμάσετε κάποια από τις παρακάτω λύσεις.
Μάλιστα, μπορείτε να το κάνετε μέσα από την ασφάλεια του σπιτιού σας.
Σε μια πρώτη φάση, μπορείτε να προσθέσετε στη διατροφή του σκύλου σας διάφορα συμπληρώματα διατροφής που είναι πλούσια σε παγκρεατικά ένζυμα. Επιπλέον, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μερικά φύλλα μέντας για την αναπνοή.
Αν αυτά δεν πιάσουν, δοκιμάστε να ραντίσετε τις ακαθαρσίες του με ουσίες που είναι μεν φιλικές για εκείνον, αλλά καθόλου εύγευστες. Ένα κλασικό παράδειγμα είναι το ταμπάσκο.
Την ίδια στιγμή, υπάρχουν ορισμένες πρακτικές που έχουν ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Δείτε αναλυτικότερα:
- Μαζέψτε όλα τα διαθέσιμα κόπρανα από το μέρος όπου είναι ο σκύλος σας.
- Συνοδέψτε τον μέχρι το σημείο που μπορεί να τα κάνει και επιστρέψτε αμέσως σπίτι μόλις ανακουφιστεί. Ξέρετε, πριν αποκτήσει καν την ευκαιρία να τα μυρίσει και να μπει στον πειρασμό να τα φάει.
- Αν δείτε πως προσπαθεί να τα φάει κατά τη διάρκεια που τα κάνει, φορέστε του φίμωτρο.
- Αλλάξτε τη διατροφή και το χρονοδιάγραμμα που του σερβίρετε τα γεύματά του έτσι, ώστε να είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Συνδυάστε με διάσπαρτα, μικρά γεύματα για να τον κρατάτε χορτάτο καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.
- Προτιμήστε ξηρά κι όχι υγρή τροφή, αν αντιμετωπίζετε σχετικό πρόβλημα.
- Εμπλουτίστε θετικά και δημιουργικά τον ευρύτερο τρόπο ζωής του. Κοινώς, θα χρειαστεί να τον κρατάτε απασχολημένο.
- Μεριμνήστε σχετικά με τη σωματική άσκηση και την πνευματική διέγερση που χρειάζεται σε καθημερινή βάση.
- Βρείτε το φυσικό του ένστικτο και εκμεταλλευτείτε το προς όφελός σας. Δώστε στο κυνηγόσκυλό σας ένα θήραμα για να κυνηγάει στα ψέματα και θα το δείτε να είναι πιο χαρούμενο από ποτέ!
- Ξεκινήστε την εκπαίδευση του σκύλου σας μαθαίνοντάς του την εντολή «άστο».
Μπορεί μερικά από τα παραπάνω μέτρα να θεωρούνται αρκετά αποτελεσματικά από μόνα τους, αλλά και πάλι είναι καλύτερα να εφαρμόσετε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα πρόληψης της κοπροφαγίας για τουλάχιστον έξι μήνες.
Έτσι, θα απαλλαγείτε μια και καλή από αυτήν την άκρως εκνευριστική και αηδιαστική συμπεριφορά του σκύλου σας.
Βέβαια, δεν αποκλείεται να έρθει σε επαφή με κόπρανα και να τα γευτεί, ακόμα κι αν είστε κάπου στα μισά της όλης διαδικασίας.
Μη χάνετε την ελπίδα σας όμως. Θυμηθείτε πως ακόμα κι αν κάνετε μικρά βήματα κάθε φορά, υπάρχει πρόοδος! Πιστέψτε στο σκύλο σας και τελικά θα το δείτε να τα καταφέρνει!
Θέλετε να μάθετε περισσότερα tips για το ζήτημα αυτό; Πείτε τό μας και θα επανέλθουμε με πιο πολλές ιδέες!
