Η φροντίδα που χρειάζεται ένας σκύλος Αγίου Βερνάρδου

 Δεδομένου ότι είναι τόσο φιλικός και ήρεμος, καθώς δεν είναι επιρρεπής στο ανεξέλεγκτο γάβγισμα, ο σκύλος Αγίου Βερνάρδου μπορεί να ζήσει άφοβα σε ένα διαμέρισμα.

 Ωστόσο, πρέπει να έχει χώρο για να τεντώνεται, να ξαπλώνει και να περιπλανιέται με την άνεσή του, χωρίς τον κίνδυνο να σπάσει τα γυάλινα αντικείμενα που έχετε στο σαλόνι ή την τραπεζαρία.

 Σε αντίθεση με άλλες ράτσες σκύλων εργασίας, τα συγκεκριμένα σκυλιά δεν απαιτούν πολλή άσκηση, αλλά πρέπει να βγαίνουν καθημερινά έξω από το σπίτι για περπάτημα και ένα χαλαρό τρεξιματάκι.

 Μια περιστασιακή βόλτα μία ή δύο φορές την ημέρα στην πίσω αυλή ή σε ένα ωραίο μονοπάτι στο δάσος τα ικανοποιεί συναισθηματικά και σωματικά.

 Ενώ βρίσκονται στην ακμή της νεανικής ηλικίας τους, τα κουτάβια μαθαίνουν να συμβαδίζουν με τις επιθυμίες της οικογένειάς τους και απολαμβάνουν τις δραστηριότητες έξω στη φύση.

 Είναι ενστικτωδώς φρόνιμα στη μεταφορά ή τη βόλτα τους, οπότε το να περπατάνε δεμένα σε ένα καρότσι με πολλά παιδιά γύρω τους είναι ανέλπιστα διασκεδαστικό για όλους!

 Το Saint Bernard δε χρειάζεται να είναι δεμένο με λουρί όταν βρίσκεται έξω, καθώς δεν έχει την έφυτη τάση να κυνηγάει θηράματα, ενώ παράλληλα τα πηγαίνει καλά με άλλα κατοικίδια και σκυλιά που συναντά έξω στο πάρκο.

 Βέβαια, για παν ενδεχόμενο, συνιστούμε την κυκλοφορία οποιουδήποτε σκύλου έξω στο δρόμο με λουρί!

 Οι ανάγκες καλλωπισμού του

 Ω, αυτά τα μαλακά, σαγηνευτικά σαγόνια είναι γεμάτα με τόσα πολλά σάλια! Ενώ αυτός ο σκύλαρος χρειάζεται τα επιπλέον σάλια για τη διευκόλυνση της πέψης μετά το φαγητό, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες δεν τα θέλουν στο παντελόνι, στο πάτωμα ή στον καναπέ τους. Έτσι, συνηθίζουν να σκουπίζουν τις μουσούδες των κουταβιών τους μετά από κάθε γεύμα!

 Ύστερα, δεν έχει σημασία αν το σκυλί σας είναι μακρύτριχο ή κοντότριχο: Το διπλό τρίχωμα της ράτσας του χρειάζεται επιπλέον βούρτσισμα για να κρατηθεί υπό έλεγχο και να μείνει μακριά από χαλαρές τρίχες, βρωμιές του περιβάλλοντος και κόμπους.

 Βέβαια, τις περιόδους που έχει εποχική τριχόπτωση, θα πρέπει να βουρτσίζεται καθημερινά και επαρκώς, για να μη σκορπάει τον τόπο με τρίχες.

 Το αγαπημένο σας κουτάβι Saint Bernard θα χρειαστεί επίσης μια φορά το μήνα ραντεβού στο κομμωτήριο σκύλων για μπάνιο, κόψιμο νυχιών, έλεγχο των ποδιών και καθαρισμό αυτιών. Η φροντίδα των δοντιών στο σπίτι είναι επίσης σημαντική, καθώς τα δόντια του χρειάζονται αρκετό βούρτσισμα με τις ποσότητες φαγητού που καταναλώνει!

 Η γενική κατάσταση της υγείας του

 Γενικότερα, τα σκυλιά της ράτσας είναι αρκετά ανθεκτικά στην υγεία τους. Ωστόσο, μπορεί να είναι επιρρεπή σε ορισμένες παθήσεις, όπως: παχυσαρκία, φούσκωμα, δυσπλασία σκύλου στο ισχίο ή στον αγκώνα, εκφυλιστική μυελοπάθεια και κληρονομική οστεοχόνδρωση.

 Η ιστορία της ράτσας του

 Στους προγόνους της ράτσας πιθανότατα περιλαμβάνονται τα πολεμικά σκυλιά Molosser της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τα οποία διασταυρώθηκαν με άλλα γηγενή σκυλιά των Άλπεων.

 Το 1050, ένας Ιταλός αρχιδιάκονος ονόματι, Bernard of Menthon, ίδρυσε ένα μοναστήρι και έναν ξενώνα για να βοηθήσει τους ταξιδιώτες που έψαχναν καταφύγιο στα μονοπάτια των Άλπεων μεταξύ Ιταλίας και Ελβετίας.

 Στο παρελθόν, οι προσκυνητές καθ’ οδόν προς τη Ρώμη ταξίδευαν σε κορυφές των Άλπεων ύψους έως και 2438 μέτρα, με κίνδυνο τη ζωή τους.

 Κάποια στιγμή, οι μοναχοί στο Hospice of the Great Saint Bernard χρησιμοποίησαν τους σκύλος που φυλούσαν το μοναστήρι για να βοηθήσουν στη διάσωση όσων είχαν εγκλωβιστεί στα βουνά και σε καταρρακτώδεις χιονοστιβάδες.

 Πριν λάβουν το όνομα «Saint Bernard» το 1880, αυτοί οι ακούραστοι διασώστες ονομάζονταν επίσης Ιερά Σκυλιά, Σκύλοι Μοναστηριών, Μαστίφ των Άλπεων και Alpendogs.

 Ορισμένοι ιστορικοί σκύλων αναφέρονται σε αρχεία που δηλώνουν ότι κατά τη διάρκεια τριών αιώνων, η φυλή έσωσε περισσότερους από 2.000 ανθρώπους κατά μήκος του Μεγάλου Περάσματος του Αγίου Βερνάρδου. 

 Το πιο διάσημο Saint Bernard σκυλί αυτής της σωτήριας ιστορίας είναι ο Barry der Menschenretter, γεννημένος το 1800. Σύμφωνα με πληροφορίες, έσωσε περισσότερους από 40 ταξιδιώτες στη διάρκεια της ζωής του.

 Μετά τον θάνατό του, η γούνα του χρησιμοποιήθηκε σε ένα άγαλμα που εκτίθεται τώρα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βέρνης στην Ελβετία.    

 Ένας άλλος ηρωικός Saint Bernard σκύλος, ο Bamse, ήταν η μασκότ των Ελεύθερων Νορβηγικών Δυνάμεων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ταξίδεψε στο πλοίο Thorodd. Όταν πέθανε, έλαβε πλήρεις στρατιωτικές τιμές για την προσφορά του.