Τι απαιτεί η φροντίδα ενός Japanese Spitz;

 Είτε το σπίτι του είναι ένα διαμέρισμα στην πόλη, είτε σε χωριό, το Ιαπωνικό Σπιτς μπορεί να ζει ευτυχισμένο, εφόσον ικανοποιούνται οι βασικές του ανάγκες. Γενικά, έχει πολλή ενέργεια και εκπαιδεύεται εύκολα. Απαιτεί όμως πολλή προσοχή και άσκηση.

 Η παιχνιδιάρικη διάθεση, ο ευγενικός χαρακτήρας, η αφοσίωση και η τρυφερότητα στους ανθρώπους είναι ό,τι αναζητά κανείς από ένα Ιαπωνικό Σπιτς. Παράλληλα, αυτό το σκυλάκι συμβιώνει τέλεια με άλλα κατοικίδια ζώα, ακόμα και με γάτες.

 Έξω από το σπίτι, χρειάζεται τουλάχιστον 45 λεπτά διαδραστικού παιχνιδιού, όπως ανάκτηση μπάλας και βόλτες.

 Αυτά τα σκυλιά αγαπούν ιδιαίτερα να τρέχουν με λουρί στο πάρκο σκύλων και να κυνηγούν μια μπάλα ή ένα φρίσμπι. Στο τέλος της μέρας, θα χαρούν να στριμωχτούν μαζί σας στον καναπέ για να χαλαρώσουν.

 Οι απαιτήσεις καλλωπισμού του

 Ενώ θα περίμενε κανείς όλο αυτό το λευκό και πλούσιο τρίχωμα του Japanese Spitz να παγιδεύει όλες τις βρωμιές και τα σκουπίδια από έξω, στην πραγματικότητα, λόγω της υφής του, οτιδήποτε κολλήσει πάνω του, είτε γλιστράει, είτε απομακρύνεται πολύ εύκολα με το βούρτσισμα.

 Κάτω από το χνουδωτό εξωτερικό του τρίχωμα υπάρχει ένα παχύ και ξηρό υπόστρωμα που απαιτεί βούρτσισμα τουλάχιστον μία με δύο φορές την εβδομάδα για να μη γεμίζει με κόμπους.

 Η καλύτερη βούρτσα για την περιποίηση αυτής της ράτσας είναι αυτή με πολλά δοντάκια, τα οποία φτάνουν μέχρι βαθιά στο υπόστρωμα και απομακρύνουν τυχόν νεκρές τρίχες που είναι έτοιμες να πέσουν στο πάτωμα.

 Όσον αφορά την τριχόπτωση του σκύλου, το Ιαπωνικό Σπιτς αποβάλλει ολόκληρο το εσωτερικό του υπόστρωμα δύο με τρεις φορές το χρόνο και όλη αυτή η διαδικασία διαρκεί δύο με τρεις εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, θα χρειαστεί καθημερινό βούρτσισμα.

 Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε είναι ότι μπάνιο χρειάζεται μόνο τρεις με τέσσερις φορές το χρόνο, όχι πιο συχνά, γιατί έχει πολύ ευαίσθητο δέρμα. Αυτό σας επιτρέπει να διατηρείτε τα φυσικά έλαια του δέρματος ακέραια και να αποτρέπετε την εμφάνιση ξηρότητας ή φαγούρας.

 Η κατάσταση της υγείας του

 Το Ιαπωνικό Σπιτς είναι ένα ανθεκτικό σκυλί που μπορεί να φτάσει τα 14 χρόνια ζωής. Έχει χαμηλές πιθανότητες να ταλαιπωρηθεί από γενετικές ασθένειες που πλήττουν τις καθαρόαιμες ράτσες σκύλων και γενικά θεωρείται ένα από τα πιο υγιή σκυλιά.

 Ωστόσο, έχει προδιάθεση σε ορισμένες παθήσεις, όπως εξάρθρωση της επιγονατίδας, οστεοαρθρίτιδα, καταρροή, ξηρότητα και παχυσαρκία.

 Η ιστορία της ράτσας του

 Τα Ιαπωνικά Σπιτς έκαναν το ντεμπούτο τους στο Τόκιο το 1921. Πιστεύεται ότι τα πρώτα σκυλιά της ράτσας κατάγονται από το λευκό Γερμανικό Σπιτς, το οποίο μεταφέρθηκε στην Ιαπωνία μέσω της βορειοανατολικής Κίνας κοντά στο 1920.

 Το Γερμανικό Σπιτς θεωρείται μια από τις αρχαιότερες ράτσες σκύλων, που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1450, όταν εργαζόταν ως φύλακας.

 Επειδή τα αρχεία καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η πλήρης ιστορία του Ιαπωνικού Σπιτς είναι άγνωστη. 

 Ωστόσο, πιστεύεται ότι διάφορες ράτσες Spitz σκύλων εισήχθησαν από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του καναδικού Keeshond, και διασταυρώθηκαν για να παράγουν πιο περιζήτητα χαρακτηριστικά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930.

 Μέχρι το 1948, το Japanese Kennel Club καθιέρωσε ένα πρότυπο της φυλής για το Ιαπωνικό Σπιτς. Από εκεί, η φυλή έγινε εξαιρετικά δημοφιλής στην Ιαπωνία στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και μάλιστα εξήχθη στη Σουηδία κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Το 1977, αναγνωρίστηκε από τον Κυνολογικό Όμιλο του Ηνωμένου Βασιλείου.

 Η ράτσα κατείχε μια εξέχουσα θέση στις ΗΠΑ από τη δεκαετία του 1980 και έγινε αποδεκτή σε πολλούς συλλόγους, συμπεριλαμβανομένης της Διεθνούς Κυνολογικής Ομοσπονδίας.