Πώς φροντίζουμε ένα Dogo Argentino;

 Οι σκύλοι Dogo Argentino ευδοκιμούν σε περιβάλλοντα όπου έχουν άφθονο χώρο και καθημερινές εργασίες που πρέπει να ολοκληρώσουν με επιτυχία, προκειμένου να ανταμειφθούν.

 Παρόλα αυτά, έχουν προσαρμοστικό χαρακτήρα και εφόσον νιώθουν χρήσιμοι και παραγωγικοί μέσα στη μέρα, μπορούν να ενταχθούν και σε μια οικογένεια που δεν είναι υπερβολικά δραστήρια.

 Βέβαια, χρειάζονται λίγη παραπάνω προσοχή και δεν τους αρέσει να μένουν μόνοι τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, γιατί μπορεί να υποστούν άγχος αποχωρισμού και να οδηγηθούν σε νευρικές και αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές.

 Όντας έξυπνοι και ανεξάρτητοι, αυτοί οι τετράποδοι φίλοι μας δεν είναι πάντα πρόθυμοι να ικανοποιήσουν και την παραμικρή απαίτηση των ανθρώπων, αλλά ανταποκρίνονται καλά στην εκπαίδευση θετικής ενίσχυσης.

 Φυσικά, έχουν έμφυτο το ένστικτο του κυνηγόσκυλου, καθώς έχουν εκτραφεί για να κυνηγούν μεγάλα θηράματα. Επειδή μπορεί να μπουν στον πειρασμό να κυνηγήσουν οτιδήποτε κινήσει το ενδιαφέρον τους, είναι καλύτερο να έχουν και έναν δικό τους ασφαλή χώρο, για να εκπαιδεύονται και να διασκεδάζουν χωρίς το φόβο μήπως δραπετεύσουν και τους ψάχνουμε.

 Ένα από τα πλεονεκτήματα της ράτσας είναι η υψηλή αντοχή στη ζέστη, που τους βοηθάει να ασκούνται χωρίς να υπερθερμαίνονται τους καλοκαιρινούς μήνες. Ακόμα και έτσι όμως, βεβαιωθείτε ότι το κουτάβι σας έχει πρόσβαση σε άφθονο νερό, σκιά και κλιματισμό, όταν οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές.

 Η περιποίηση του Dogo Argentino

 Το κοντό, λευκό τρίχωμα αυτού του σκύλου χρειάζεται ένα εβδομαδιαίο βούρτσισμα και ένα περιστασιακό μπάνιο, όταν το έχει πραγματική ανάγκη.

 Κατά τα άλλα, τα δόντια του πρέπει να βουρτσίζονται όσο πιο συχνά γίνεται. Τα νύχια του μεγαλώνουν αρκετά, επομένως, χρειάζονται κόψιμο τουλάχιστον μία φορά το μήνα, ανάλογα με το επίπεδο δραστηριότητάς του.

 Επιπλέον, μην αμελείτε τον έλεγχο και τον καθαρισμό των αυτιών του, γιατί ως ενεργητικό και παθιασμένο με το κυνήγι, είναι δεδομένο ότι χρειάζεται σχολαστικό καθάρισμα μετά τις βόλτες του.

 Τα προβλήματα υγείας

 Αν λαμβάνουν μια υψηλής ποιότητας διατροφή, απόλυτα συμμορφωμένη στον δραστήριο και απαιτητικό τρόπο ζωής τους, σε συνδυασμό με καθημερινή άσκηση για την οποία προορίζεται το ογκώδες σώμα τους, τα Ντόγκο Αρτζεντίνο μπορούν να ζήσουν για 9-15 χρόνια.

 Σε ό,τι αφορά παθήσεις στις οποίες μπορεί να είναι επιρρεπείς, ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε την κώφωση, τη δυσπλασία αγκώνα και ισχίου, το φούσκωμα, το γλαύκωμα, την παράλυση του λάρυγγα και τον υποθυρεοειδισμό.

 Η ιστορία αυτής της φυλής

 Σχεδόν έναν αιώνα πριν, ο θρύλος του Dogo Argentino ξεκίνησε στην περιοχή της Κόρδοβας στην Αργεντινή, χάρη στη δράση των αδελφών Νόρες Μαρτίνεθ.

 Μεγαλώνοντας, τα πλούσια αδέρφια απολάμβαναν να κυνηγούν μεγάλα θηράματα, όμως δεν τους ήταν αρκετό να κυνηγούν με τη συντροφιά ενός ή δύο σκύλων.

 Επιπλέον, οι κτηνοτρόφοι βοοειδών στις πεδιάδες της Αργεντινής αντιμετώπιζαν ισχυρές προκλήσεις με τις επιθέσεις αγριόχοιρων και πούμα. Έτσι, οι αδερφοί Nores Martinez ανέπτυξαν ένα πρόγραμμα επιλεκτικής εκτροφής.

 Ξεκινώντας με τα ιστορικά, αλλά πλέον εξαφανισμένα, μαχητικά σκυλιά της Κόρδοβας, για περισσότερα από 20 χρόνια αφιέρωσαν την καθημερινότητά τους στη διασταύρωση αυτών των σκύλων με ράτσες σκύλων, όπως ο Μεγάλος Δανός (Great Dane), το Bull terrier, το Boxer, το Irish wolfhound, το Spanish Mastiff και το Pyrenean Mastiff, μεταξύ άλλων, για να βελτιώσουν ορισμένα χαρακτηριστικά.

 Τα αδέρφια ήταν ευχαριστημένα με τα σκυλιά που προέκυψαν από αυτές τις διασταυρώσεις, καθώς ήταν ογκώδη, αθλητικά, ανθεκτικά και πολύ δυνατά. Αυτά τα σκυλιά διακρίνονταν για τη νοοτροπία της αγέλης, τη συμπεριφορά, το θάρρος και τη στοργή που έτρεφαν για τα αφεντικά τους.

 Το λευκό χρώμα της ράτσας τους βοήθησε να ξεχωρίζουν κατά τη διάρκεια του κυνηγιού. Το 1947, δημοσιεύτηκε το πρώτο πρότυπο του Dogo Argentino, που έφτασε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1970. Το 2020, ο Κυνολογικός Όμιλος της Αμερικής αναγνώρισε επίσημα τη φυλή.